Gure txoritokia barrura begiratzen duen egitura edo gune bat
izango da. Marsellak begiratuko dio txoritokiari eta ez txoritokiak Marsellari.
Bertara gerturatuko diren pertsonak txoritokia ikustera joango dira, inguruko
bistei erreparatu gabe (horretarako toki aproposagoak egonik). Horregatik,
txoritokiaren kokapena eta dimentsioak erabakitzean, txorien beharrei
erreparatu zaie. Txori baten ingurugiro nagusia zuhaitza da, hau da, natura. Garrantzitsua
ikusten dugu txorien gusturako leku bat sortzea, gizakiaren eragina ahal den
neurrian gutxituz. Ondorioz, errepideak estaltzeko eraikia dagoen berdegunea da
lekurik aproposena txoritokia ipintzeko. Gune hau ingurukoez ezberdintzen da
eta elementu naturalek filtro modura lan egiten du.
Garabiaren erabilerari dagokionez,
txoritokiari izaera emango dion elementu bihurtzea erabaki dugu. Guztia
bertatik hasi eta bere inguruan antolatuko da. Garabia metalezko egitura bat
izanik, barra eta perfilez osatua, zuhaitz baten abstrakzio bezala uler
daiteke. Bere enbor, adar eta zintzilikaturiko elementuez osatua dago. Honi
jarraiki, garabiaz gain sarezko egiturari eutsiko dioten eta txorien bizitoki
izango diren metalezko zuhaitz
batzuk sortzea erabaki dugu.
Itxura estetikoari dagokionez, naturak bere gain hartu duen
leku itxura eman nahi diogu, egitura metalikoa estaliko duten landareak ipiniz.
Natura artifizial inbasore batek hartutako eremua sortzeko asmoz sortu da
txoritokia, dentsitate handiko hiria den Marsellan ezohiko puntu bat sortuz.
Txoritokiaren barruan, ibilbide bat proposatu da, barrukoa
ikusteaz gain, goiko kalea portuarekin konektatuko duena. Kota diferentziari
aurre egiteko garabia erabili da, ibilbidea bertatik pasatuz, eta aldi berean
garabiaren barne espazioa naturaren interpretaziorako gune bilakatuz.
 |
 |
Lamina
No hay comentarios:
Publicar un comentario